Rust vinden aan de voeten van Jezus

'Het kan eenzaam zijn als koning. Mensen doen vreemd als ze ze bij mij in de buurt zijn. Ze vragen om gunsten. Ze proberen indruk op me te maken. Ze komen met al hun klachten bij me.' 'Maar, is een koning daar niet voor?' vroeg het meisje. 'Zeker wel, antwoordde de koning, maar er zijn momenten waarop ik gewoon bij mijn mensen wil zijn. Er zijn momenten waarop ik met mijn mensen wil praten, om te horen hoe hun dag was, om wat te lachen, om af en toe te huilen. Er zijn momenten, dat ik gewoon hun vader wil zijn.' (Uit het prentenboek 'Kom zoals je bent' van Max Lucado)

Wij hebben vaak zoveel verlangens ... Verlangens die we delen met God. Maar ook verlangens waar we mee aan de slag gaan; die ons in beweging zetten, omdat we in het vervullen van die verlangens een bepaalde rust vinden. Maar tegelijk ontstaan er weer nieuwe verlangens. Verlangens die ook weer vervuld moeten worden. En zo kan er een voortdurende onrust zijn binnen in ons ...

Maar wat als we het nu eens omdraaien? Wat als we ons nu eens niet afvragen wat ons verlangen is richting Jezus, maar ons afvragen wat het verlangen van Jezus is? Laten we op zoek gaan naar wat Jezus daar over zegt ...