dinsdag 28 april 2015

Gemiste kansen vanwege gebrek aan geloof, gebed en vasten

Gemiste kansen vanwege gebrek aan geloof
"Waarom konden wij die geest niet uitdrijven?" (Matteüs 17:19) Dat is de vraag waarmee de discipelen bij Jezus komen. Even daarvoor was een man naar hen toegekomen met zijn zoon, die aan maanziekte leed. Door de symptomen die beschreven worden in Marcus 9 zou je aan epilepsie kunnen denken. De man had zijn zoon bij de discipelen gebracht, maar zij konden hem niet genezen. Gezien hun vraag hebben ze wel een poging gedaan, maar genezing was uit gebleven. Een gemiste kans!

Het antwoord van Jezus op hun waarom-vraag is duidelijk: "Vanwege jullie gebrek aan geloof. Ik verzeker jullie: als jullie geloof hebben als een mosterdzaadje, dan zullen jullie tegen die berg zeggen: “Verplaats je van hier naar daar!” en dan zal hij zich verplaatsen. Niets zal voor jullie onmogelijk zijn." (Matteüs 17:20) Marcus beschrijft dezelfde gebeurtenis en heeft als antwoord op de waarom-vraag opgeschreven: "Dit soort kan nergens anders door uitgaan dan door bidden en vasten." (Marcus 9:29 HSV) Jezus benoemt dus twee oorzaken, waarvan ik denk dat ze ook weer alles met elkaar te maken hebben.

Bij de ene oorzaak, ongeloof, denk ik aan twijfel, angst, gebrek aan vertrouwen of verlamd worden door de omstandigheden. Denk bijvoorbeeld aan de storm op het meer. De discipelen staan doodsangsten uit door de hevige storm waarin ze terecht zijn gekomen. Ze schreeuwen het uit naar Jezus en Hij spreekt de wind en de zee bestraffend toe en de storm gaat liggen. En dan zegt Jezus: "Waarom hebben jullie zo weinig moed? Geloven jullie nog steeds niet?" (Marcus 4:40) Met andere woorden: 'Wanneer jullie geloofd hadden, dan hadden jullie kunnen doen, wat ik deed!' Een gemiste kans!

maandag 20 april 2015

Discipelschap: oog hebben voor de ander, omdat een Ander oog had voor jou

Discipelschap: oog hebben voor de ander, omdat een Ander oog had voor jou
Gods Koninkrijk gaat niet alleen over later, maar ook heel nadrukkelijk over nu! Hoewel ik van jongs af aan met het geloof ben opgevoed, drong dit besef pas enkele jaren geleden echt tot mij door. Pas later zal Gods Koninkrijk er zijn in volmaaktheid, maar nu al is het zichtbaar in en door iedereen die Jezus volgt. God heeft mij op dat punt echt in de spiegel laten kijken. God vroeg mij heel concreet: Wat is er zichtbaar van Mijn Koninkrijk in jouw leven? 

Een vraag die me nog steeds elke dag bezig houdt. En die me steeds weer dingen van mijzelf en in mijn leven laat ontdekken waar ik mee af moet rekenen, moet belijden of in het licht moet brengen. Een vraag die steeds weer een laag dieper gaat. 

In het Koninkrijk van God gaat het er anders aan toe dan in ieder ander koninkrijk. Er gelden andere wetten en regels en hoe de mensen met elkaar omgaan zul je buiten dat Koninkrijk nergens aantreffen! Een van de belangrijkste kenmerken: De burgers van dit Koninkrijk zijn niet gericht op zichzelf, maar op de ander! Een paar voorbeelden:

maandag 6 april 2015

Geven wat je hebt

Geven wat je hebt
"Geld heb ik niet, maar wat ik wel heb, geef ik u: in de naam van Jezus Christus van Nazaret, sta op en loop." (Handelingen 3:6) Een moment waarop het leven van een verlamde man voorgoed veranderde! 

Bij iedereen die voorbij kwam, stak deze verlamde man zijn hand uit in de hoop dat iemand iets met hem wilde delen. Zijn blik nederig naar de grond gericht. Elk ontvangen muntje werd zorgvuldig opgeborgen in de hoop dat hij aan het einde van de dag voldoende had voor zijn levensonderhoud ... Al sinds zijn geboorte een leven in volkomen afhankelijkheid ... 

Stel dat Petrus en Johannes wel geld bij zich hadden gehad toen ze langs deze verlamde man kwamen. En stel, dat ze deze man een muntje in handen hadden gestopt. De man zou een bedankje gepreveld hebben, het muntje hebben opgeborgen en zijn hand weer hebben uitgestoken in afwachting van de volgende voorbijganger. Aan het einde van de dag zou hij zich Petrus en Johannes misschien niet eens meer herinnerd hebben. Hij zat hier immers dag in, dag uit, jaar in, jaar uit ...