woensdag 23 december 2015

Strijden met opgeheven handen brengt je de overwinning!

Strijden met opgeheven handen brengt je de overwinning!
Een achterhoedegevecht ... Zo noemen we het wanneer iemand verwoede pogingen doet om een al verloren strijd alsnog te winnen of om alsnog gelijk te krijgen. Het is eigenlijk zinloos, maar iemand wil zich niet gewonnen geven. De geschiedenis leert, dat juist zo'n achterhoedegevecht enorm verwoestend kan zijn en veel slachtoffers met zich mee brengt ...

Wanneer er gestreden wordt, gaan vaak de sterksten vaak voorop. Dat zijn degenen die naar het front gestuurd worden. Dat betekent automatisch, dat de achterhoede bestaat uit alle mensen die zwak zijn om welke reden dan ook. Mensen die ziek zijn, gewond zijn, lichamelijke ongemakken hebben of psychische nood hebben. Wil je als vijand toeslaan en veel schade aanrichten, dan is dát de ideale plek om toe te slaan! En hoewel er vaak wel sterke strijders achterblijven, zijn ze vaak in de minderheid en onvoldoende in staat om weerstand of bescherming te bieden.

In de Bijbel lezen we ook over zulke achterhoedegevechten. Bijvoorbeeld: "Denk aan wat Amalek u onderweg aangedaan heeft, toen u uit Egypte wegtrok: hij ontmoette u onderweg en overviel bij u in de achterhoede alle zwakken achter u, terwijl u moe en uitgeput was; en hij vreesde God niet." (Deuteronomium 25:17-18) Een uitgebreider verslag hiervan vinden we in Exodus.

zaterdag 19 december 2015

Oogsten is geen keuzeopdracht

Oogsten is geen keuzeopdracht
De laatste tijd ga ik regelmatig de straat op om het evangelie te vertellen. Voorheen was dat echt een taboe voor mij ... Ik had een hele serie argumenten waarom dat niets voor mij was. In de afgelopen tijd heeft God al die argumenten één voor één omvergehaald. En Hij heeft me er bewust van gemaakt, dat ik meer met mijzelf bezig was, dan met de ánder. Dat ik niet de straat op ging had alles te maken met mijn eigen angst. En de argument die ik had om het niet te doen, waren uiteindelijk allemaal er op gericht om mijn eigen geweten te sussen.

Maar God had andere plannen ... Hij bepaalde mij op verschillende manieren er bij, dat het niet langer om mij moest draaien, maar om Hém. Zie bijvoorbeeld mijn eerdere overdenking 'Wat als ik wél had gedurfd?' Ook als ik eerdere overdenkingen terug lees, dan merk ik dat God al veel langer bezig is om me daar bewust van te maken. Confronterend wel ... dat het zo lang moet duren om mij in beweging te krijgen ...

Mijn vrouw gaat al langer de straat op met enkele anderen. Haar verhalen raakten me! Mensen die God de rug toe hebben gekeerd, maar door het gesprek daar toch weer over willen gaan nadenken. Jongeren die eigenlijk niets over Jezus weten en heel graag meer willen weten. Moslims, die voor het eerst horen van een liefdevolle God en Jezus leren kennen als hun Verlosser. Maar ook mensen die niets, maar dan ook niets met het geloof te maken willen hebben. Of mensen voor wie god 'iets' is dat overal in aanwezig is; in mensen, in de natuur, in voorwerpen.

zondag 29 november 2015

Aan de slag met mijn gaven!

Aan de slag met je gaven
Wanneer Jezus onderwijs gaf, deed Hij dat vaak in de vorm van een gelijkenis. Een verhaal waarin Hij een bepaalde boodschap verpakte; vaak een herkenbare situatie. Juist daarom staan ze vaak ook al in kinderbijbels beschreven. De meeste gelijkenissen zijn daardoor zó bekend, dat de meeste mensen die met de Bijbel opgegroeid zijn de gelijkenissen in het kort zo kunnen navertellen.

Juist door die overbekendheid is er ook een gevaar. Namelijk dat je aan belangrijke zaken voor gaat. Ik werd me daar van bewust toen we in de kerk een stukje lazen van de gelijkenis van de ponden (Lucas 19). Het lijkt in deze gelijkenis vooral te draaien om de dienaar die, in tegenstelling tot de anderen, niets gedaan heeft met de ponden, die hij gekregen had. Hij krijgt er flink van langs! Het gaat veel dieper dan alleen de boodschap dat je je gaven moet inzetten. Het is een gelijkenis op het scherpst van de snede; over leven en dood!

Toen ik deze gelijkenis nog eens goed door las en overdacht, ging er een wereld voor me open. Want er staat nog zoveel meer in deze gelijkenis! Maar ook om deze gelijkenis heen! Zeker wanneer je verbanden gaat leggen met andere gedeelten uit de Bijbel.

maandag 16 november 2015

Wie vrees ik nog; mooie woorden of realiteit?

Wie vrees ik nog; mooie woorden of realiteit?
Ik schrijf deze overdenking daags na de aanslagen in Parijs, Beiroet en Libanon. Wat een afschuwelijke gebeurtenis! Woorden schieten tekort om dit te beschrijven ... Dit is wat 'haat' doet met een mens! En de verleiding is groot om haat met haat te beantwoorden ... Dat is precies waar satan op uit is: verdeeldheid en haat zaaien, zodat hij kan oogsten ...

Jezus kent de motieven van satan als geen ander ... En juist daarom leert Hij mij ook hoe ik het kwaad kan ontmaskeren. Jezus leert mij een andere manier van denken. Omdenken noemen we dat tegenwoordig ... Niet doen, wat satan verwacht dat je gaat doen, maar juist het tegenovergestelde!

"Maar Ik zeg u: Heb uw vijanden lief; zegen hen die u vervloeken; doe goed aan hen die u haten; en bid voor hen die u beledigen en u vervolgen; zodat u kinderen zult zijn van uw Vader." (Matteüs 5:44-45) Het is nogal wat, wat Jezus hier zegt! Het gaat lijnrecht in tegen hoe ik als mens geneigd ben te reageren. Een neiging die er is sinds de mens de wijsheid van satan verkoos boven de wijsheid van God (Genesis 3!).

donderdag 8 oktober 2015

Wandelen met God

Wandelen met God
Over Henoch lees ik, dat hij "wandelde met God". (Genesis 5:24 HSV) In de NBV staat, dat hij "leefde in nauwe verbondenheid met God". Paulus zegt over hem: "Door zijn geloof werd Henoch naar elders overgebracht, om niet te hoeven sterven; hij werd niet meer gevonden, omdat God hem had weggenomen. Hij stond immers al vóór zijn opneming bekend als iemand in wie God vreugde vond." (Hebreeën 11:5) Zijn geloof is cruciaal! Zijn geloof was de basis om te kunnen "wandelen met God" en dat was voor hem een bron van zegen. "Zonder geloof is het onmogelijk God vreugde te geven; wie hem wil naderen moet immers geloven dat hij bestaat, en wie hem zoekt zal door hem worden beloond." (Hebreeën 11:6)

zondag 4 oktober 2015

Vluchtelingen zijn een zegen!

Vluchtelingen zijn een zegen
Ik ben blij met de Bijbel! Het helpt me elke dag weer om met andere ogen te kijken naar de wereld om mij heen, naar gebeurtenissen in mijn persoonlijke leven en op het wereldtoneel. Neem bijvoorbeeld het vluchtelingenvraagstuk ... 

In de vorige overdenking stond ik stil bij Christenen, die moeten vluchten vanwege hun geloof. Wat is het belangrijk om stil te staan bij de geestelijke strijd die daarin zichtbaar wordt. Paulus schrijft: "Onze strijd is niet gericht tegen mensen maar tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen." (Efeziërs 6:12) Wat wordt het donker in een land wanneer er steeds minder mensen overblijven, die het Licht van Gods liefde kunnen laten stralen! En juist daarom is de oproep van Paulus: "De nacht loopt ten einde, de dag nadert al. Laten we ons daarom ontdoen van de praktijken van de duisternis en ons omgorden met de wapens van het licht." (Romeinen 13:12)

Jezus ontvangen
Het is een belangrijk, en misschien wel onderbelicht, aspect van het 'vluchtelingenprobleem'! Maar er is meer! De vluchtelingen laten mij in de spiegel kijken. Voor wie ben ik een naaste? Jezus zegt: "Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan."? Wat betekent dat voor mijn houding richting vluchtelingen? Zal Jezus straks van mij zeggen: "Want ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op, ik was naakt, en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe." (Matteüs 25:35-36)? Met andere woorden: In mijn houding naar vluchtelingen wordt mijn houding naar Jezus zichtbaar. Eerlijk gezegd schrok ik toen ik dit tot me door liet dringen ... Elke dag kijk ik uit naar Jezus' terugkomst. Maar Jezus maakt hier duidelijk: 'Als je vluchtelingen niet met open armen ontvangt, dan kun je mij ook niet ontvangen.' Confronterend! Ik heb nog een lange weg te gaan ...

maandag 28 september 2015

Omzien naar mede-christenen uit compassie met de wereld en hen die Jezus nog niet kennen

Omzien naar mede-christenen uit compassie met de wereld en hen die Jezus nog niet kennen
Heb je dat ook wel eens? Je leest een gedeelte in de Bijbel of je krijgt een tekst in gedachten die 'ineens' raakt aan de actualiteit ... Zo kwam onlangs deze tekst in mijn gedachten: "Laten we dus, in de tijd die ons nog rest, voor iedereen het goede doen, vooral voor onze geloofsgenoten." (Galaten 6:10) 

Om meerdere redenen zeer actueel! Christenen wereldwijd zijn er steeds meer van overtuigd, dat we leven in de eindtijd. "De tijd die ons nog rest", om de woorden van Paulus te gebruiken, is dus nog maar beperkt. Daarnaast hebben onze geloofsgenoten ons hard nodig! Christenen in vele landen hebben zwaar te lijden onder verdrukking en vervolging. En ten slotte is het actueel vanwege de vele, vele vluchtelingen in bijvoorbeeld Afrika en het Midden-Oosten of andere nood zoals honger en armoede.

Toch heeft deze tekst op het eerste oog ook iets dubbels ... Je moet vooral goed doen voor je geloofsgenoten. Maar zijn die dan beter dan anderen? Hebben die meer rechten? Zijn álle mensen niet je naaste? Roept Paulus hier op tot een vorm van discriminatie? Of om het nog concreter te maken: Moeten we onder de stroom met vluchtelingen als eerste klaar staan voor onze mede-christenen? Meer dan voor de anderen?

zondag 6 september 2015

Weg met valse bescheidenheid

persoonlijke voorbede
Enkele jaren terug volgde ik een cursus 'persoonlijke voorbede'. Naast onderwijs over gebed gingen we ook heel praktisch oefenen. Letterlijk naast iemand staan en zijn of haar persoonlijke situatie of nood in gebed bij God brengen, maar ook heel nadrukkelijk God in iemands persoonlijke situatie brengen. Tweerichtingsverkeer dus! 

Heel spannend in het begin om zo persoonlijk voor en met iemand te bidden. En heel bijzonder om woorden te geven aan dat wat je op je hart kreeg voor deze persoon. Ik heb het als zeer verrijkend ervaren! Maar ik voelde ook wel schroom. Iemands persoonlijke moeite bij God brengen in gebed, dat was nog te doen. Maar wie ben ik om God in iemands persoonlijke situatie te brengen. Om woorden door te geven aan die ander, waarvan je in je hart voelt, dat je dit door mag geven. Wie weet zit ik er helemaal naast! Misschien zijn het helemaal geen woorden van God, maar eigen menselijke gedachten. Wie ben ik om ...

Met dat ik dit zo zeg, moet ik denken aan Mozes. "Maar wie ben ik dat ik naar de farao zou gaan en de Israëlieten uit Egypte zou leiden?" (Exodus 3:11) Het antwoord van God is kort en krachtig: "Ik zal bij je zijn." (Exodus 3:12) Met andere woorden: Waar jij bent, daar ben Ik ook! God wil Mozes gebruiken als Zijn mond. Maar dat betekent niet, dat Mozes woorden van God krijgt en het verder zelf maar uit moet zoeken. Waar Mozes is, daar is God. "Dit moet u tegen de Israëlieten zeggen: IK BEN heeft mij naar u toe gezonden." (Exodus 3:14) God stuurt Mozes op pad met een speciale bediening. Mozes mag God gaan brengen in de situatie van Israel en Gods woorden spreken tegen de farao, tegen de vijand van het volk van God. Mozes mag én kan optreden met gezag, want IK BEN is erbij. En dus is Mozes niet aan het werk, maar is YHWH zelf daar aan het werk.

zaterdag 18 juli 2015

De weg zoeken naar het echte leven

De weg zoeken naar het echte leven
Toen ik klein was hing er bij ons in de klas een poster. Er was een brede weg te zien met allerlei vormen van vermaak en rijkdom. De weg was breed en comfortabel en eindigde bij de hel. Naast de brede weg liep een smalle weg. Deze weg was bochtig en kende tal van obstakels, maar eindigde wel bij de hemel. 

Ik weet nog dat ik er vaak naar gekeken heb als kind. En zonder dat iemand er iets bij vertelde, bepaalde het mede mijn kijk op het geloof en het leven als christen. Alles wat je naast de brede weg zag, dat was verkeerd en zondig. Daar moest je je als christen verre van houden! Voor ons was er die smalle weg, want ondanks alle hindernissen en ondanks alle moeiten waar je doorheen zou moeten, was dit de enige weg die uit kwam bij de hemelpoort.

dinsdag 12 mei 2015

Leren van de vogels: stilte om te luisteren als basis voor aanbidding

Leren van de vogels
"Kijk naar de vogels in de lucht: ze zaaien niet en oogsten niet en vullen geen voorraadschuren, het is jullie hemelse Vader die ze voedt. Zijn jullie niet meer waard dan zij?" (Matteüs 6:26) Jezus gebruikt de vogels als voorbeeld om Zijn luisteraars, en ook mij, iets duidelijk te maken. God voorziet! Wanneer ik Zijn Koninkrijk zoek, dan zorgt Hij voor alles wat ik nodig heb. "Zoek liever eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden." (Matteüs 6:33)

Leren van de vogels ... Wanneer ik 's morgens vroeg op de fiets zit, hoor ik de vogels hun liederen zingen. Elke soort weer anders. Ik kan daar erg van genieten! En wat zal God er van genieten, denk ik er dan meteen bij! Al die vogels, door God geschapen, die samen de hele dag hun loflied zingen voor Hem. Overal ter wereld! Het is alsof zij ons mensen voorgaan in aanbidding en voorleven wat op verschillende plekken in de Bijbel ons wordt voorgehouden:

zondag 3 mei 2015

Hoogmoed komt voor de val, maar geloof brengt mensen op de knieën

Hoogmoed komt voor de val, maar geloof brengt mensen op de knieën
Vandaag las ik de profetie van Obadja, het kortste boek in de Bijbel. Een oude profetie, maar nog steeds verrassend actueel! De woorden hadden betekenis op het moment dat Obadja ze uitsprak, maar ook in de tijd van Jezus en ook vandaag zit er een doordringende boodschap in. Een profetie die pas volledig vervuld zal worden wanneer ook de laatste zin realiteit is geworden: "Bevrijders zullen de Sion opgaan en regeren over het bergland van Esau – en aan de HEER zal het koningschap toebehoren." (Obadja 1:21) 

Wanneer Jezus terug komt, zal Hij plaats nemen op de troon van David in Jeruzalem. Maar voor het zover is, zal er strijd zijn. Een onvermijdelijk gevolg van de zondeval. "Vijandschap sticht ik tussen jou en de vrouw, tussen jouw nageslacht en het hare, zij verbrijzelen je kop, jij bijt hen in de hiel." (Genesis 3:15) Tot het laatste toe, zal satan alles doen om mensen bij God vandaan te houden of bij God vandaan te halen. Maar het is een strijd waarvan de uitkomst vast staat!

dinsdag 28 april 2015

Gemiste kansen vanwege gebrek aan geloof, gebed en vasten

Gemiste kansen vanwege gebrek aan geloof
"Waarom konden wij die geest niet uitdrijven?" (Matteüs 17:19) Dat is de vraag waarmee de discipelen bij Jezus komen. Even daarvoor was een man naar hen toegekomen met zijn zoon, die aan maanziekte leed. Door de symptomen die beschreven worden in Marcus 9 zou je aan epilepsie kunnen denken. De man had zijn zoon bij de discipelen gebracht, maar zij konden hem niet genezen. Gezien hun vraag hebben ze wel een poging gedaan, maar genezing was uit gebleven. Een gemiste kans!

Het antwoord van Jezus op hun waarom-vraag is duidelijk: "Vanwege jullie gebrek aan geloof. Ik verzeker jullie: als jullie geloof hebben als een mosterdzaadje, dan zullen jullie tegen die berg zeggen: “Verplaats je van hier naar daar!” en dan zal hij zich verplaatsen. Niets zal voor jullie onmogelijk zijn." (Matteüs 17:20) Marcus beschrijft dezelfde gebeurtenis en heeft als antwoord op de waarom-vraag opgeschreven: "Dit soort kan nergens anders door uitgaan dan door bidden en vasten." (Marcus 9:29 HSV) Jezus benoemt dus twee oorzaken, waarvan ik denk dat ze ook weer alles met elkaar te maken hebben.

Bij de ene oorzaak, ongeloof, denk ik aan twijfel, angst, gebrek aan vertrouwen of verlamd worden door de omstandigheden. Denk bijvoorbeeld aan de storm op het meer. De discipelen staan doodsangsten uit door de hevige storm waarin ze terecht zijn gekomen. Ze schreeuwen het uit naar Jezus en Hij spreekt de wind en de zee bestraffend toe en de storm gaat liggen. En dan zegt Jezus: "Waarom hebben jullie zo weinig moed? Geloven jullie nog steeds niet?" (Marcus 4:40) Met andere woorden: 'Wanneer jullie geloofd hadden, dan hadden jullie kunnen doen, wat ik deed!' Een gemiste kans!

maandag 20 april 2015

Discipelschap: oog hebben voor de ander, omdat een Ander oog had voor jou

Discipelschap: oog hebben voor de ander, omdat een Ander oog had voor jou
Gods Koninkrijk gaat niet alleen over later, maar ook heel nadrukkelijk over nu! Hoewel ik van jongs af aan met het geloof ben opgevoed, drong dit besef pas enkele jaren geleden echt tot mij door. Pas later zal Gods Koninkrijk er zijn in volmaaktheid, maar nu al is het zichtbaar in en door iedereen die Jezus volgt. God heeft mij op dat punt echt in de spiegel laten kijken. God vroeg mij heel concreet: Wat is er zichtbaar van Mijn Koninkrijk in jouw leven? 

Een vraag die me nog steeds elke dag bezig houdt. En die me steeds weer dingen van mijzelf en in mijn leven laat ontdekken waar ik mee af moet rekenen, moet belijden of in het licht moet brengen. Een vraag die steeds weer een laag dieper gaat. 

In het Koninkrijk van God gaat het er anders aan toe dan in ieder ander koninkrijk. Er gelden andere wetten en regels en hoe de mensen met elkaar omgaan zul je buiten dat Koninkrijk nergens aantreffen! Een van de belangrijkste kenmerken: De burgers van dit Koninkrijk zijn niet gericht op zichzelf, maar op de ander! Een paar voorbeelden:

maandag 6 april 2015

Geven wat je hebt

Geven wat je hebt
"Geld heb ik niet, maar wat ik wel heb, geef ik u: in de naam van Jezus Christus van Nazaret, sta op en loop." (Handelingen 3:6) Een moment waarop het leven van een verlamde man voorgoed veranderde! 

Bij iedereen die voorbij kwam, stak deze verlamde man zijn hand uit in de hoop dat iemand iets met hem wilde delen. Zijn blik nederig naar de grond gericht. Elk ontvangen muntje werd zorgvuldig opgeborgen in de hoop dat hij aan het einde van de dag voldoende had voor zijn levensonderhoud ... Al sinds zijn geboorte een leven in volkomen afhankelijkheid ... 

Stel dat Petrus en Johannes wel geld bij zich hadden gehad toen ze langs deze verlamde man kwamen. En stel, dat ze deze man een muntje in handen hadden gestopt. De man zou een bedankje gepreveld hebben, het muntje hebben opgeborgen en zijn hand weer hebben uitgestoken in afwachting van de volgende voorbijganger. Aan het einde van de dag zou hij zich Petrus en Johannes misschien niet eens meer herinnerd hebben. Hij zat hier immers dag in, dag uit, jaar in, jaar uit ...

maandag 23 maart 2015

Onderwijs en geestelijk leiderschap zijn van levensbelang

onderwijs en geestelijk leiderschap onmisbaar
Ik heb een periode gehad in mijn leven, waarin ik letterlijk werd overspoeld door mijn omstandigheden. Gebeurtenissen die als golven over me heen sloegen en me omver wierpen. Tot ik uiteindelijk geen kracht meer had om op te krabbelen en alles donker werd. Een laatste kreet: God waar bent U? Ik kan niet meer! Help me dan!

Misschien was dat ook het gevoel, dat Jezus in de ogen van de mensen zag. "Toen hij de mensenmenigte zag, voelde hij medelijden met hen, omdat ze er uitgeput en hulpeloos uitzagen, als schapen zonder herder." (Matteüs 9:36) Zeker, Jezus zag ook hun ziekte, blindheid of bezetenheid. Velen waren al door Hem genezen en bevrijd. Maar Jezus kijkt vérder dan de omstandigheden van deze mensen. Hij ziet dat ze speelbal geworden zijn van hun omstandigheden, omdat ze iets missen in hun leven. 

Deze mensen missen een herder. Een herder is onmisbaar voor de schapen. Op verschillende plekken in de Bijbel komen we kenmerken tegen van een herder:

zondag 1 maart 2015

Profetie over Nineve ook vandaag nog verrassend actueel!

Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen!
Onlangs gingen beelden de wereld rond van de beeldenstorm door IS in Nineveh, het huidige Mosul. Schokkend hoe ze daar vol haat tekeer gingen! Overigens niet voor de eerste keer ... Een half jaar geleden werden christelijke kerken verwoest en in brand gestoken. De verontwaardiging was toen minder groot dan nu ... 

Nineveh ... De stad waarvan de Bijbel in Genesis 10 zegt, dat het gesticht is door Nimrod, de kleinzoon van Cham en dus de achterkleinzoon van Noach! Er staat over Nimrod, dat hij "de eerste machthebber op aarde was". (Genesis 10:8, 1 Kronieken 10:10)

Nineveh ... Een van de hoofdsteden van het machtige Assyrische rijk dat we door het hele Oude Testament heen tegen komen als voortdurende vijand van Israël. Tegelijk is het goed om te beseffen, dat God hen ook gebruikte om de ongehoorzaamheid en afgodendienst van Zijn volk te straffen. "Uiteindelijk verstootte de HEER Israël, zoals hij bij monde van alle profeten, zijn dienaren, had voorzegd, en de Israëlieten werden in ballingschap van hun grondgebied weggevoerd naar Assyrië, waar zij wonen tot op de dag van vandaag." (2 Koningen 17:23) 

zondag 15 februari 2015

Discipelschap: Stralen voor God door Jezus

Discipelschap: Stralen voor God door Jezus
De afgelopen dagen las ik in de tweede brief van Paulus aan de Korintiërs. Net in een periode dat ik veel aan het bidden ben over Gods plan voor mij. Wat wil Hij dat ik doe? Waar moet ik me van Hem mee bezig houden? En God liet mij Zijn antwoord zien in deze brief. Telkens weer vind ik dat zo bijzonder! God heeft Zijn antwoord op mijn vraag van nu al eeuwen geleden laten opschrijven! En Hij leidt het zo, dat ik dat antwoord lees op het moment dat ik Hem mijn vragen stel. Onze God is een levende God en Zijn Woord een levend Woord!

In 2 Korintiërs 3 neemt Paulus mij mee naar het moment, dat Mozes de Tien Woorden ontvangt op de berg Sinaï. "Mozes daalde de Sinai af, met de twee platen van het verbond bij zich. Hij wist niet dat zijn gezicht glansde doordat hij met de HEER had gesproken." (Exodus 34:29) Mozes heeft zelf niets in de gaten. Ongetwijfeld is hij vol van wat hij allemaal heeft meegemaakt. Maar het echte effect, namelijk dat hij straalt doordat hij zo dicht in Gods nabijheid was, dát heeft Mozes niet in de gaten. Daar komt hij pas achter wanneer hij weer onder de mensen komt. "Toen Aäron en de andere Israëlieten de glans op Mozes’ gezicht zagen, durfden zij niet naar hem toe te gaan." (Exodus 34:30) Wat ze zien is zo indrukwekkend en overweldigend, dat ze een flink aantal stappen achteruit doen. Gods aanwezigheid straalt van Mozes af. De mensen worden er bang van.  

Deze reactie is niet verwonderlijk. Want God zelf had via Mozes aan het volk laten weten, dat ze de berg niet mochten betreden. Wie het toch deed, zou ter plekke sterven. Deze opdracht van God werd nog eens onderstreept door het indrukwekkende schouwspel: "Heel het volk was getuige van de donderslagen en lichtflitsen, het schallen van de ramshoorn en de rook die uit de berg kwam. Bij die aanblik deinsden ze achteruit, en ze bleven op grote afstand staan." (Exodus 20:18) Groot was het ontzag voor God! Hoe zou een zondig mens ooit in Zijn nabijheid kunnen komen?!

zondag 8 februari 2015

Vertrouwen met geloof als een mosterdzaadje

Geloof als een mosterdzaadje
Vertrouwen op God, vind je dat ook zo moeilijk? Zelf de touwtjes uit handen geven en alles van God verwachten; ik verlang er echt naar! En soms lukt het ook, maar even zo vaak dénk ik dat ik de touwtjes uit handen heb gegeven maar ben ik in werkelijkheid nog steeds zelf degene die controle probeer te houden. 

Eigenlijk net als bij die oefening, die vaak gebruikt wordt om iets duidelijk te maken over 'vertrouwen'. Iemand gaat achter je staan en jij moet je achterover laten vallen. Zal die ander me op tijd opvangen? Zal hij sterk genoeg zijn? Er flitsen twijfels en vragen door je hoofd. Zelfs je lichaam gaat protesteren. Je voelt stress en het zweet breekt je uit. Je lichaam en je verstand hebben maar één boodschap: Doe het niet! Hou de controle!

Psychologisch moet je een bepaalde grens over. Vertrouwen heeft alles te maken met de controle uit handen geven. Je geeft een ander de controle in het vertrouwen, dat die ander het beste met jou voor heeft. In het voorbeeld van de oefening zijn de eventuele consequenties te overzien. Maar hoe groter het risico, hoe heftiger het innerlijk protest.

zaterdag 17 januari 2015

Gods plan is geen geheim

Gods plan is geen geheim
Het boek WakeUp houdt de gemoederen van christelijk Nederland flink bezig. Velen hebben een uitgesproken mening over het boek, soms zelfs zonder het boek helemaal gelezen te hebben. Ik ben erg enthousiast over het boek. Dat betekent niet automatisch dat ik het met alles eens ben. Bronnen en uitspraken kan ik niet altijd verifiëren inderdaad en of de schrijvers slechte kennis hebben van het Hebreeuws hebben kan ik ook niet beoordelen, want ik ken geen Hebreeuws. En inderdaad er worden diverse buiten-Bijbelse bronnen genoemd. Maar is dat per definitie fout? Hoe vaak wordt er in een preek niet verwezen naar een uitspraak van bijv. Luther, Calvijn, een professor van de TU, een bekende Amerikaanse schrijver, etc. En hoe vaak wordt er in een preek niet iets verteld over bijv. de geologie, biologie, natuurkunde, etc. om een bepaald Bijbelgedeelte nog meer inhoud te geven of te verklaren? Zijn daarmee die preken allemaal fout omdat er buiten-Bijbelse bronnen zijn gebruikt? En het opvallende is, dat de argumenten die gebruikt worden in de kritieken zelf ook buiten-Bijbels zijn. Helaas kom ik nauwelijks weerleggingen tegen op basis van puur Bijbelse argumenten.

zondag 11 januari 2015

Waakzaamheid en verwachting in een wereld vol onrust

Waakzaamheid en verwachting in een wereld vol onrust
'In de afgelopen week werden we opgeschrikt door de aanslagen in Parijs.' Een zin die ik meerdere malen voorbij heb horen komen. En natuurlijk heeft het impact, wat er gebeurd is! Maar is  'opgeschrikt' wel het juiste woord? De Amerikaanse generaal Michael Flynn zei in de Duitse krant Bild: "Deze aanslagen zouden ons niet moeten verrassen. We gaan meer van dit soort geweld zien." En daarmee slaat hij de spijker op zijn kop! Zonder dat hij het misschien zelf beseft, sprak hij profetische woorden! Ongetwijfeld zal hij doelen op de vele aanwijzingen die er vanuit allerlei groeperingen zijn gegeven, dat dit hun plannen zijn. Maar voor wie de Bijbel kent, gaan de woorden van Flynn veel dieper! Al vele eeuwen geleden zijn deze gebeurtenissen ons al voorzegd! 

In Matteüs 24 lees ik hoe Jezus zelf vertelt over de tijd voordat Hij voor de tweede keer op aarde zal komen: "Want het ene volk zal tegen het andere volk opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk; en er zullen hongersnoden zijn en besmettelijke ziekten en aardbevingen in verscheidene plaatsen." (Matteüs 24:7) En dat is nog maar het begin! "Dan zullen zij u overleveren aan verdrukking en u doden, en u zult door alle volken gehaat worden omwille van Mijn Naam. En dan zullen er velen struikelen en zij zullen elkaar overleveren en elkaar haten. En er zullen veel valse profeten opstaan en die zullen er velen misleiden. En doordat de wetteloosheid zal toenemen, zal de liefde van velen verkillen." (Matteüs 24:9-12) En als je dan in de wereld van nu rond kijkt, dan zie je het om je heen gebeuren!